مناجات ماه رمضانی با سیدالشهدا علیه‌السلام
آغاز می‌کنم سخنم را به «یا حسین» در می‌زنـم به خـانـۀ معـبود با حسین کـاری به خـاطـر رمـضـانم نکـرده‌ام امـا گـرفت دسـت تـهـیِ مـرا حـسـین مثل همیشه آبرویش را وسط گـذاشت شد باعـث رفـاقـت ما با خـدا، حـسین در قـتـلگـاه یک یک مـا را صدا زده ما را خرید زیر همان نیـزه‌ها حـسین مـا روزه‌دارهـا هـمـه یـاد لـب تـوأیـم ای تـشنه‌لب‌تر از همۀ تـشنه‌ها حسین آخر مرا برای خـودش می‌خـرد شبی من می‌شوم مسافر کرب و بلا حسين |